Het was een retorische vraag we gaan het meteen verklappen:

Bij arme mensen staat geen A-merk Becel Omega B3 margarine van 4 euro per pond in de koelkast. Daar ligt geen blok roomboter want roomboter is veel te duur. Daar staat geen pot Zaanse mosterd want smaakmakers zijn luxetoevoegingen. Melk, nou wie weet, kan net, maar koffiemelkcups? Echt niet. En ook geen per stuk verpakte komkommer uit de supermarkt, arme mensen eten normale komkommers die in hun natuurlijke staat en vooral voor een paar dubbeltjes minder op de markt verkocht worden. Arme mensen die de deur van hun lege proviandkoeler open trekken, staren doorgaans ook niet in een brandschone, hagelwitte koelkast en nog minder doen ze dat met een blik alsof ze op dat moment beseffen dat ze vergeten zijn boodschappen te bestellen bij Albert. Kortom, we missen wat HARD REALISME in deze poster van het Rode Kruis, zoals harde realiteit wel vaker weggepoetst wordt - zelfs in boodschappen (no pun intended) over de harde realiteit.

Natuurlijk heerst er schaamte, niemand wil trots verkondigen dat ie geen geld heeft om te eten. Maar het lijkt ons niet dat je arme mensen in verlegenheid brengt als de je realiteit van het leven van arme mensen in beeld brengt. Mensen die in tochtige schimmelwoningen met een granieten jarenzeventigkeuken wonen, waar de koelkast geel is uitgeslagen en een piepknorrend geluid maakt terwijl ie met moeite de 8 graden kan aanhouden. Die mensen hebben huismerk of indien mogelijk daaronder, van alleen het meest basale. Hun honger tekent zich niet af in de koelkast, maar zit verstopt in potjes en blikken met rijst, pasta en onder het aanrecht een zakje aardappelen. Dit is niet om het Rode Kruis af te zeiken, laat staan hun campagne voor fondswerving tegen voedselnood, want dit is een breed Nederlands probleem. Wat ons niet bevalt, stoppen we weg. Dat begint bij van die scheidingsdingetjes op parkbankjes en stalen pinnen op etalageranden en dat sijpelt door tot in de armoedebestrijdingsposters van het Rode Kruis, die er helemaal niet uit zien alsof er 400.000 mensen in verborgen voedselarmoede leven. Omdat de voedselarmoede wordt verborgen.

Als je in ANP Beeldbank zoekt op "Armoede Nederland" krijg je quasikunstige foto's van schotelflats, beelden van klimaatdemonstraties (!), volle schappen bij een budgetsupermarkt en heel veel plaatjes van minister van armoedebestrijding Carola Schouten, die microfoons vasthoudt en ernstig kijkt. Dat zijn geen beelden van armoede, dat zijn sfeerimpressies om armoedebeleid te kaderen. Maar beleid in Nederland is steeds meer een modelwerkelijkheid die alleen op papier bestaat en zelfs van dat papier kun je afglijden, zo hup, de vergetelheid in. Wat we niet zien, bestaat niet in Nederland. En op deze Rode Kruisposter die iets onzichtbaars voor het voetlicht wil brengen, zien we het ook niet. Een gironummer schrijnt niet. Maar échte armoedebeelden kunnen we kennelijk niet meer verdragen.

De een z'n energiearmoede is de ander z'n gratis geld

Weet je wat het voordeel is van een woningmarkt waarin niet iedereen een eigen huis meer kan verkrijgen? Dan hoef je het ook niet te verwarmen! Lekker thuis wonen bij paps en mams tot je 35e kost je hooguit wat meer kost & inwoning, maar verder zul je niet snel energiearmoede krijgen. Weet je, we slaan 'm nog eens om en noemen de TORENWINDMOLENHOGE energiekosten in Dit Land, dat nog steeds heel gaaf is en lief bovendien, een thuiswonerspremie. Zo maak je van energiearmoede een investeringskans! Zo werkt dat in een gaaf land, waar niks aan de hand is, en lief bovendien. Nog een gratis tip nu we toch bezig zijn: als we wat vaker naast elkaar gaan staan, "letterlijk", dan krijg je het ook vanzelf warmer! (Niet té dichtbij, we willen geen DPG-toestanden.) Terzijde: De hoogste benzineprijs die we tot dusver in de mail kregen, was 2 euro en 29 cent. Gaaf. Meer energieprijzen & belastingverschillen hierrr.

Komen er soms... verkiezingen aan?

Een waanzinnig gaaf land waren we. Gaaf land waarin misdaadverslaggevers op klaarlichte dag overhoop worden geschoten, waarin toeslagenouders paardenkoppen vinden in blauwe enveloppen, waarin mensen worden overvallen door jongeren met machetes en zwaarden, waarin huizen niet meer te betalen zijn, waarin een hele hoop mensen mentaal in de knel zitten, waarin de drugsmaffia het geweldsmonopolie op straat hebben overgenomen, waarin je broer zich uit de familie-app heeft verwijderd door het coronagezeik, waarin we zwichten onder het vierde rondje Rutte Doctrine, waarin je bedrijf is omgedonderd, waarin je helemaal krom staat door al het belastinggezeik, waarin een krankjorum complotmarmot de Tweede Kamer onderkotst met z'n doorgedraaide ellende en waarin asielcriminelen complete dorpen opvreten en terroriseren. Zeventig procent van de Nederlanders vindt Nederland EEN KUTLAND. Maar de verkiezingen komen eraan en dus vormen wij, de onderdanen van de vvd, gewoon weer: een gaaf land. Wat voor land? NOG STEEDS EEN GAAF LAND, MAAR OOK EEN LIEF LAND. "We zijn het gaafste land van de wereld." Nou, we zijn veel, maar een lief land, dat zijn we niet. Het is écht niet te harden, dit popiejopie 'ik ben gewoon Markie en mijn buren roepen ook hé Markie kom je een bakkie soep eten'-semiverbindende staatsmannengeleuter. "Zorg dat je familie ook weer een beetje gaaf wordt." Wat is dat nou voor een ranzige platitude? Er hangt bij heel Nederland ineens een touwtje uit de brievenbus, Mark Rutte heeft 'm er hoogstpersoonlijk ingepropt. Maar als je eraan trekt, ontploft er een Cobra 6.

Na een steekpartij in Drachten heeft de politie twee pubertjes van 15 à 16 jaar opgepakt.

Na de steekpartij raakten omstanders slaags met de politie.